Eigenwijsheid kent geen tijd

In de nacht van woensdag op donderdag kon ik maar moeilijk in slaap komen. Na met beide broers te hebben gebeld in de avond bleven een aantal gedachten door mijn hoofd ratelen. Een terugblik op de eerste week, een intens gevoel van dankbaarheid voor de mensen die zich onderweg om mij hebben bekommerd.... alsof een cassettebandje oneindig op replay stond. Toen ging het ook opeens regenen (voor het eerst!) en zat ik rustig naar het gekletter van de regen te luisteren. Uiteindelijk viel ik dan toch rond half 1 in slaap. De volgende morgen kon ik lekker ontbijten met de familie waar ik overnachtte. Ik was van plan om nog naar Ibbenbüren centrum te gaan om daar een doos met ongebruikte spullen terug naar Nederland te sturen. Zo kan ik lichter reizen en scheelt het een hoop pakvolume. Toen boden deze lieve mensen mij aan om de doos zelf op te sturen, zodat ik daar geen tijd aan kwijt zou zijn. Echt een ontzettend lief gebaar! Na 2kg lichter te zijn ging ik op weg naar Osnabrück.

In eerste instantie zou ik 16km naar Lotte lopen, maar gaandeweg merkte ik dat mijn rechtervoet een langere afstand wel zou trekken. Dus zette ik mijn peilers direct op Osnabrück, wat een dagetappe van 26km zou betekenen. Ik ben zo eigenwijs dat ik zelfs mijn eigen adviezen van de dag ervoor in de wind sla. Maar de gok bleek prima uit te pakken! Ik had van 10:00u tot 19:15u de tijd om in Osnabrück aan te komen, wat betekende dat ik elke 4km wel een pauze kon inlassen om mijn voeten te luchten. Zo kwam ik langzaamaan dichter bij Osnabrück. Op gegeven moment liep ik door prachtige landschappen, omgeven door uitgestrekte koolzaadvelden en een heuvelachtig platteland. Het leek wel de 'Shire' uit de film de Lord of the Rings. 

Na een goede 10km te hebben gelopen kwam ik langs een dorpje genaamd Velpe en liep ik dus ook over de Velper Straße! Hoe toevallig is dat, gezien mijn startpunt Velp is. 

Zo stiefelde ik rustig door totdat ik aan de rand van omgeving Osnabrück raakte. Daar liep ik over een mooi bospaadje langs een rustig, kabbelend riviertje en door bossen gevuld met vlinders, spechten en allerlei zangvogels. 

Na 25km te hebben gelopen kwam ik dan eindelijk aan in de buitenwijken van Osnabrück. Daar moest ik nog 1.5u doorheen lopen alvorens ik bij mijn AirBnb aankwam. En die laatste loodjes, die wegen zeker het zwaarst! Ik was bekaf toen ik aankwam. Gelukkig ontfermde mijn host zich over mij door me pleisters, eten en drinken aan te bieden. Hij was zelf ook een langeafstandshiker en wist maar al te goed wat ik zojuist had doorstaan.

Na me te hebben opgefrist was het tijd voor een hapje eten. Ik ging naar het restaurant Alte Gaststätte Holling. Daar vroeg de restauranthouder waarom ik alleen was. Ik vertelde hem over mijn reis en dat ik dus een Hollander ben die onderweg is naar Krakau. Even later draaide hij wat Nederlandse muziek af, waarop de vrouw van het stel wat naast mij zat te eten, vroeg of ik ook Nederlands was. Zodoende raakten we aan de praat, waarop ze me uitnodigde om een drankje mee te drinken bij een aantal mensen thuis. Ik stemde in en ging mee naar wat bleek een afterparty van een zakelijke meeting tussen de directeur van de lokale dierentuin en een aantal ondernemers. Daar was ook een Schot aanwezig, John McGurk, die eveneens veel (héél veel) gewandeld heeft naar verre oorden, ook voor het goede doel. Hij deed dit al een ruime 30 jaar! Een handig persoon om tegen het lijf te lopen. Hij raadde mij aan om met de directeur van de Zoo te gaan praten over mijn tocht, om zo wat meer publiciteit te genereren. Zo gezegd, zo gedaan. Als het goed is ga ik morgenochtend een foto met de directeur maken, waarop deze foto in de lokale krant wordt geplaatst. Dat zou weer meer geld kunnen opleveren en mogelijk is het ook handig voor het vervolg van mijn tocht!

Daarnaast ontmoette ik op deze fuif een stel dat woonachtig is in een dorp welke op mijn route ligt. Ze waren enthousiast over mijn verhaal en boden me aan om zaterdagnacht bij hun te overnachten. Zo makkelijk kan het gaan. Na een gezellige avond te hebben gehad, met een paar wijntjes, liep ik al lachend terug naar mijn AirBnb. Tijd om dat kingsize bed uit te proberen.

Na een prima nacht te hebben gehad ging ik me langzaam klaarmaken om Osnabrück te verkennen. Ik heb hier ook een ansichtkaart gekocht, met het idee om in elke grote stad waar ik geweest ben een ansichtkaart te kopen met daarop allerlei plaatjes van de stad zelf. Aan het einde van mijn trip hoop ik dan van tien steden een kaart te hebben. Deze ga ik dan als omlijsting gebruiken met in het midden het krantenknipsel uit de Gelderlander. Een mooi aandenken aan deze reis, denk ik zo! 

Momenteel schrijf ik deze blog af in een kerk, waar het heerlijk stil is. De perfecte plek om een blog te schrijven. Tot zover deze update vanuit Osnabrück!

​​​​​