Zuupn in café Herfkens

Dag 1 zit erop! Aan het begin van de dagtrip maakte ik even een korte tussenstop in De Steeg bij de lokale bakker. Binnenkomend met een vishoedje op en een tas om waar ik zelf zowat in pas, vroeg de dame aan de kassa of ik nog ver moest reizen. De reactie die je dan krijgt als je vertelt dat je naar Polen gaat lopen is echt goud waard. Een leuk gesprek volgde, wat weer een verse energie boost opleverde voor het vervolg. Na dorpjes als Ellecom, Olburgen en Steenderen te hebben doorkruist, kwam ik aan in Baak. Hier zou mijn eerste overnachting moeten plaatsvinden. Het eerste huis was geen succes, de bewoner verwees me door naar de herberg ertegenover. Niet heel taktisch uitgekozen wellicht. Poging nummer twee was wel raak. Na kort te hebben uitgelegd wat ik kwam doen mocht ik mijn tentje gaan opzetten voor de nacht bij een stel die in een woonboerderij in hartje Baak wonen. Samen met Sammy, een stokoude labrador die nooit geen genoeg kan krijgen van een aai over z'n bol. Enfin, het tentje is na enige tijd prutsen opgezet. Tijd om Baak te verkennen. Na een klein rondje rondom het kasteel, langs de grote kerk, zag ik twee mensen op het terras zitten met een pilsje op tafel. Bingo! Dat kan ik ook wel. Na één biertje te hebben geleegd vond ik het wel weer mooi geweest en ging ik naar binnen om te betalen. Daar vroeg barvrouw Claudia waar ik zoal heen ging. Je kan wel raden de gesprekken die toen volgden. Vervolgens zit ik daar drie uur weg te kletsen met de vaste kroeggangers, alsof ik er wekelijks kom. Een heerlijk begin van de trip, moet ik zeggen. Ik ben alleen maar nieuwsgieriger geworden naar de komende weken. Voor nu geniet ik nog even van het geluid van meikevers die tegen de houten balken aan ketsen, terwijl ik comfy in m'n slaapzak zit gerold. Een goed begin is het halve werk, zeggen ze dan.