Voor scheids spelen tijdens een dart toernooi

2 juni 2022 - Halle (Saale), Duitsland

Gisterochtend begon de dag weer als vanouds met een ontbijtje. Och wat klink ik weer verwend. De dominee had de tafel uitgebreid gedekt voor ons beiden, waardoor ik een stevige bodem kon leggen voor de laatste 15km naar Halle. 

IMG_20220601_074822

Na het ontbijt nam ik afscheid van Christoph, een man die me zeker zal bijblijven gezien zijn markante maar vrolijke karakter.

IMG_20220601_084748

Ik was voornemens om de laatste meters naar Halle zonder pauzes aan elkaar te knopen. Dat ging heel prima, aangezien de zon nog niet zo fel was en het met 13 graden prima vertoeven was. Na pakweg 3u kwam ik aan in Halle.

Toen ik het centrum naderde op weg naar mijn AirBnb, zag ik van ver twee meiden op een pleintje staan, waarvan ik al snel het vermoeden kreeg dat ze wat aan het verkopen waren. Ik dacht nog die gaan we als het even kan proberen te ontwijken, maar dat idee kon ik al gauw laten varen. Eén van de twee kwam namelijk vrolijk naar me toe gehuppeld en dan kan ik ook niet anders dan even luisteren naar wat ze te zeggen had. Ze deed vollebak haar best om mij binnen te hengelen, door in plaats van in het Duits haar praatje in het Engels te doen en uitgebreid stil te staan bij al het moois wat de organisatie Care wel niet op de wereld verricht. Geef de meid daarbij een dikke klodder rode lippenstift, wat blonde krullen en een leuke lach en dan wordt het toch wel héél erg moeilijk om hier nog onderuit te komen. Ja, ook ik ben soms een simpele ziel. Na enig touwtrekken heb ik mezelf dan ook aan de zoveelste goede doelen organisatie verbonden. Wellicht wordt het weer eens tijd om aan de achterkant een en ander te laten slippen. 

Na een tientje per maand lichter te zijn geworden ging ik naar mijn AirBnb. Een lekker bedje, voor twee nachten, geheel voor mij alleen. Heerlijk. Die tent komt me af en toe wel de neus uit, omdat je om 05:00u wakker wordt van een heel fluitconcert gedirigeerd door mijnheer en mejuffrouw Merel en al haar vo(l)gelingen. Werkelijk, Camp Nou is er niks bij. Om nog maar te zwijgen over de slaapzak die, naarmate de nacht vordert, zich als een boa constrictor steeds strakker om je lijf vouwt. Geef mij dan toch maar een lekker 140x200 bedje van IKEA.

Toen ik eenmaal geïnstalleerd was en mezelf ontdaan had van een meerdaagse zweethuid, ging ik fris en fruitig het stadje Halle verkennen. Ik zag gelijk dat deze stad veel meer van z'n oude bouwstijlen heeft behouden in vergelijking met de stad Magdeburg. 

IMG_20220601_120926IMG_20220601_144307

IMG_20220601_150354

IMG_20220601_154620

IMG_20220601_155516

IMG_20220601_152422

De stad voelt tamelijk groots aan, door alle indrukwekkende bouwwerken die hier te zien zijn in de vorm van kerken, bestuursgebouwen, pleinen en hele woonwijken gehuld in een zekere barokstijl. Als je echter op de kaart kijkt dan is het centrum niet eens zo gek groot. In anderhalf a twee uurtjes tijd kun je de meeste highlights wel afstrepen. Toch ben ik blij dat ik in plaats van Magdeburg mijn rustdagen in Halle heb ingezet. De stad geeft veel meer sfeer af naar mijn idee, meer dan Magdeburg. 

Tegen de avond ging ik even naar mijn AirBnb om bij te komen. Het is nogal wat, al dat lopen. Het lopen in combinatie met de nog altijd vrij matige nachtrust maakt dat de vermoeidheid snel toeslaat op momenten dat er even niks gebeurt. Toch wist ik mezelf ertoe te zetten om tegen 21:00u nog even een Irish Pub in te gaan. Ik zag het al voor me dat ik daar wellicht nog wat mensen zou tegenkomen. Ik stapte de bar binnen, vroeg in het Engels (onthoudt: ik begeef me in een Irish pub) om een pint Guinness. Dat trok gelijk de aandacht van een jongeman aan de bar, die luistert naar de naam Jonas. Hij was zelf een jaar of 20 en had een tijdje in Londen gewoond, waardoor we gemakkelijk in het Engels konden converseren. Na een biertje te hebben gedaan vroeg Jonas of ik mee wilde naar de dartvereniging waar hij later die avond competitie zou spelen. Dat leek me wel een geinig idee, dus bevond ik me na 3 min lopen tussen een stel alternatieve kerels die uiterst geconcentreerd aan het darten waren.

IMG_20220601_221750

Daarbij hadden ze ook een digitaal score systeem, waarbij allerlei gemiddelden berekend konden worden. Dit alles om te bepalen wie nu de echte opperdarter van het hele ensemble is. Nadat de meeste partijen waren gespeeld en veel mensen al naar huis waren gegaan, moest mijn maat nog strijden voor de derde plek. Er was echter geen mannetje beschikbaar die de scores bijhield. Of ik een beetje kon hoofdrekenen? Ach, de tafel van 1-12 heb ik in groep 5 tot in den treuren in het hoofd zitten stampen, dus dat moet goed komen...! Laat ik het zo zeggen, ik ben blij dat die twee gasten als een soort rekenmachines telkens het antwoord van de rekensom verklapten.

Na afloop had ik het nog even met Jonas over onder andere de scheiding tussen Oost en West Duitsland en in hoeverre hij een verschil zag tussen de mensen die in het voormalige oost of west Duitsland woonden. Hij gaf aan gemiddeld genomen wel een verschil te zien tussen Oost en West-Duitsers met betrekking tot de generatie van zijn ouders. Zo waren Oost Duitsers lange tijd gewend om op vakantie te gaan aan de Duitse kant van de Oost-Zee, of in het zuiden van Oost-Duitsland waar bergen te vinden waren. Op vakantie naar landen als Frankrijk, België en Nederland zat er voor deze mensen voor lange tijd niet in. Veel mensen zijn daardoor in een zekere bubble geraakt en ook gebleven, ook na de val van het IJzeren Gordijn. Door een gebrek aan interactie met het onbekende, zijn veel van deze mensen wat meer gesloten geworden, meer op zichzelf. Daar heb ik al wel het nodige van gemerkt, omdat mensen je in de dorpen hier heel anders aankijken dan wat ik in West Duitsland gewend was. Argusogen blijven je volgen tot het moment dat je uit het zicht bent verdwenen. Mensen zeggen ook nauwelijks gedag terug, ook in de dorpen. Ergens is het een vreemde gewaarwording, na die eerste paar weken van vrijwel louter positiviteit. Het is denk ik echter zaak om de boel objectief te blijven benaderen en wellicht wat meer moeite te steken in het vinden van het juiste adres. Een beetje meer uitdaging kan er zeker bij op deze trip! Morgen komt het vervolg op mijn verblijf in Halle. Tot dan!

Foto’s