Een indrukwekkend bezoek aan de hoofdstad van de deelstaat Saksen

Verleden zondag deed ik mijn intrede in alweer de laatste grote stad van Duitsland. Wat vliegt de tijd, maar wat heb ik ook nog veel meters te maken. Mijn driedaags bezoek aan de stad Dresden was meer dan geslaagd. De stad liet op dag 1 al een heel andere indruk bij me achter dan Leipzig. Hier keek ik werkelijk m'n ogen uit door de uitzinnige architectuur die hier te zien is. Je wordt gewoon non-stop geprikkeld door fraaie afbeeldingen, sculpturen en gevels op een veelvoud aan bouwwerken. 

Ik begon gelijk te overwegen om nog een dag langer te blijven, zozeer was ik onder de indruk van de Altstadt. Uiteindelijk heb ik dit toch niet gedaan gezien mijn inmiddels vrij krappe tijdsschema. Na me in de Altstadt tegoed te hebben gedaan aan een ganse eend, ging ik weer op het fietsje terug naar mijn hostel.

Daar dacht ik nog even een rustig avondje te hebben alvorens ik de volgende dag Dresden verder zou verkennen. Niets bleek minder waar. In het hostel ontmoette ik namelijk een Brit die uit Manchester afkomstig was en momenteel een rondreis aan het maken is door heel Europa. We raakten aan de praat samen met de medewerkers van het hostel, waarna we het briljante idee kregen om met z'n allen een barretje op te gaan zoeken. De avond veranderde al gauw in een vrij destructieve maar zeer gezellige borrel, die voortduurde tot diep in de nacht. 

De volgende dag ging ik met de beste man uit Manchester, David genaamd, een ommetje maken in de Altstadt. Ik had al een kaartje voor een rondleiding in het Semperoper om 15:00,u, waarop mijn nieuwe reismaatje ook besloot om mee te gaan. Tijdens de tour kregen we een flinke dosis aan pracht en praal voorgeschoteld.

Het enige wat enigszins anticlimactisch was aan het interieur van dit operagebouw, is dat enorm veel onderdelen met een soort behang (plaster) zijn bedekt, waar je eigenlijk zou denken dat het hier gaat om bijvoorbeeld marmer of hout. Zo zijn de zuilen op de tweede foto niet van marmer maar van plaster gemaakt. De reden hiervoor is omdat Semper een zeer specifiek kleurengebruik wenste te hanteren bij de constructie van het gebouw, waarbij hij niet wilde zijn overgeleverd aan het beperkte kleurenpalet van moeder natuur. Er wordt hier dus een beetje aan nepperij gedaan, om zo ook de kosten te kunnen drukken ten aanzien van de bouw van deze operatent. Achja, het oog maakt er verder weinig onderscheid in dus vooruit. Overigens is dit alweer de derde versie van Gottfried Semper zijn opera gebouw, nadat de eerste per ongeluk was afgebrand en de tweede versie tijdens de Tweede Wereldoorlog in de as is gelegd. Na ons bezoek aan de Semperoper gingen we nog even relaxen bij het hostel, maar gezien onze escapades van de avond ervoor ging het lampje vanavond wel vroeg uit.

Dag drie in Dresden, tijd om eens een museum in te duiken! David en ik delen een interesse voor (oorlogs)geschiedenis en daarom besloten we om naar het Militair Historisch Museum te gaan. Dit museum ging in op vrijwel alle facetten van oorlogsvoering, zoals de ideologie achter oorlogsvoering, de uitrusting van soldaten, de gevolgen van oorlog voor mens en dier en ga zo maar door. Best wel een pittig museum om doorheen te komen, gezien het onderwerp maar ook omdat het zo breed was opgezet. 

Vervolgens pakten we de fiets en gingen we een stukje fietsen rondom het noordelijke deel van de stad. 

Na een rondje aan de noordkant van Dresden gingen we weer door naar een stadspark genaamd 'Großer Garten'. Maar, eerst nog even de Frauenkirche bezoeken, die konden we immers nog steeds niet afstrepen.

Een kort bezoek aan de vrouwenkerk werd in rap tempo opgevolgd door een bezoek aan voorgenoemde stadspark. Het Großer Garten stadspark wordt doorkruist met allerlei fietspaden die kris kras door elkaar lopen, met her en der stukjes water en mooie plantsoenen. Ik vond het hier zeer aangenaam!

Vervolgens gingen we nog even avondeten in de Altstadt en daarna was het alweer tijd om de spullen te pakken. Wij zaten met ons hostel in de Neustadt, wat betekent dat de de meeste barren op loopafstand zijn. Aangezien dit onze laatste avond in Dresden zou zijn, konden we niet anders dan ons vluchtige bezoekje aan Dresden te eindigen met een bang. Voor de verandering gingen we eens niet een lokale bar in, maar nam een van de hostelmedewerkers ons mee naar een heus Erasmus feest. Daar heb ik in Krakau ook meer dan genoeg van gehad, dus ik was wel benieuwd hoe ze het hier aanpakten. Kortgezegd; het was een vrij tam feestje, iets wat ik niet zo snel met Erasmus associeer. Toch hadden we een gouden avond met z'n allen, zoals hieronder op foto's is te zien.

De eindstand? Om kwart voor 4 lag ik in mijn bed, met een wekker die om 08:30 ging en een dagetappe op de planning van 26km met een zomers temperatuurtje van 27 graden. 's Avonds een vent, 's ochtends een vent, zeggen ze dan. Zodoende was ik om 09:00u de deur uit van mijn hostel. Met om en nabij vier uur slaap was het best een uitdaging om niet een dutje langs de kant van de weg te doen. Desalniettemin kwam ik tegen 17:00u aan op de camping, na een mooie maar lange wandeling parallel aan de rivier de Elbe. 

Voor morgen staat ook weer heel wat moois op de agenda, waaronder de topattractie van de deelstaat Saksen: de Basteibrücke. Ik pak dit uitzichtpunt mee tijdens een etappe van de Malerweg. Tot zover deze update!