Een duik in de geschiedenis van het voormalige DDR

Vannacht heb ik lekker kunnen uitrusten in mijn appartementje, alvorens ik een interview zou hebben met Marja Rutten van de Protestantse Gemeente te Velp. Even ontbijten, een bak koffie zetten en hup die camera aan. Ik vond het een leuk gesprek met mooie vragen. We hadden het onder meer over de ups en downs van mijn reis (louter ups!), de connecties die ik onderweg maak met mensen en de impact die zo'n wandeltocht heeft op mijn lichaam. Het interview wordt zondag afgespeeld na de dienst, kijken dus! 

Na het interview ging ik er gauw van tussen omdat ik uiteraard nog wat meters moest maken deze dag. Ik kwam al snel in een bosrijk gebied aan waar ik helemaal tot rust kon komen. De geur van gekapte bomen en allerlei soorten kruiden waren er om helemaal zen van te worden. 

Na dit stukje bos liep ik spreekwoordelijk tegen een bord aan welke de vroegere scheidslijn aankondigde tussen het voormalige Oost en West-Duitsland: het IJzeren gordijn.

Een grotendeels imaginaire scheiding welke niet alleen Duitsland, maar geheel Europa (toen nog afzonderlijke landen) in tweeën spleet. Dat deze vroegere grens vandaag de dag nog merkbaar is, blijkt wel uit de architectuur van de huizen die in Oost-Duitsland veelal zijn gebouwd in de tijd van het IJzeren Gordijn. Deze huizen zijn namelijk overgoten met een zeker Sovjet sausje.

Het dorpje Beendorf waar ik doorheen liep is een van de vele grensdorpen die de DDR-tijd van dichtbij hebben meegemaakt. Los daarvan kent dit stadje echter nog enige historie van vóór 1945. Voor de geïnteresseerden onder ons kunnen jullie dit hieronder nalezen met bijpassende foto's. 

Bijzonder om doorheen te lopen dus! En daar hield het niet op. Dat dit deel een stuk armer is dan West Duitsland was onder meer te zien aan de vele leegstaande woningen, de sobere bouwstijl van kerken en zelfs een compleet vervallen burcht in het dorpje Erxleben.

Na deze blik op het verleden duurde het niet lang alvorens ik me weer midden in het bos bevond. Hier stuitte ik onder meer op een nest met jonge grote bonte spechten, waarvan de ouders blijkbaar geen zin hadden om hun jongen op grote hoogte groot te brengen. Door een rond gaatje kon ik zo naar binnen koekeloeren en kwamen de jongen mij met een fel gekwetter tegemoet. 

Dit bos was met ook met recht een zooitje te noemen. Overal lagen omgevallen bomen op het voetpad, afgewisseld door de vele jagershutten die naar mijn idee al lange tijd buiten gebruik waren. Zo trof ik ook een mobiele jagershut aan die er enigszins vervallen bij stond.

Het thema 'Vervallen' werd tevens voortgezet in het dorpje Erxleben, waar ik voor de nacht mijn tent heb opgezet. Een enorm complex, noem het een burcht, lag erbij alsof er zojuist een tornado met windkracht 10 langsheen was geraasd. Totaal vervallen. Financiële middelen om dit complex op te krikken waren geheel absent, zo vertelde mijn gastvrouw.

Na wat rondjes te hebben gemaakt in het dorp ging ik terug naar het huis waar ik kon overnachten. De automatische grasmaaier stond al een paar uurtjes te draaien. Of ik daarom na 18:00u mijn tentje wilde opzetten, anders zou mijn tentje door deze graseter worden verslonden. Daar heb ik zeker geen baat bij, dus moest ik de tijd vol zien te maken door onder meer wat tijd met een visser door te brengen die in een stuk grachtenwater op karper aan het vissen was. Een fijne afleiding voor mij, aangezien ik zelf ook genoeg uurtjes heb gespendeerd aan het water in een zoektocht naar moddervette karpers. Daar werd ik ook nog vergezeld door dit jonge maar pittige katje:

Na te zijn teruggekeerd om mijn tent op te zetten, bood mijn gastvrouw aan om alsnog met haar zus en zoon mee te eten. Dit ondanks dat ik mijzelf al eerder tegoed had gedaan aan een vette hap bij de lokale Kebab zaak, die immers altijd open is op Christelijke feestdagen. Ik kon haar aanbod echter moeilijk weigeren. En zo bevond ik me weer bij de mensen thuis aan het diner, gevolgd met nog een glas Prosecco of twee. Een mooi einde van de dag. Morgen ga ik de laatste etappe aan naar Maagdenburg!