In de brandende hitte naar de grens bij Görlitz

Afgelopen weekend was het extreem warm met temperaturen die opliepen tot 34 graden. Dit in gedachte hebbende, stond ik zaterdagochtend extra vroeg op om de warmte zo lang mogelijk voor te blijven. Om stipt 07:00u verliet ik mijn verblijfplaats in Lawalde, beginnende aan een tocht van ca. 33km naar Görlitz. Een hels karwei, maar ik ben blij dat ik het zo gedaan heb. 

De tocht naar Görlitz was alles behalve makkelijk. Ik moest lange tijd langs dezelfde N-weg lopen, waarbij het nog altijd ongemakkelijk is als je de berm in moet op moment dat er een auto voorbij sjeest. Op een doordeweekse dag zijn dat er nogal wat, aangezien mensen dan naar hun werk gaan. Stel je eens voor, je zit half versuft in je auto op weg naar werk, als je opeens een of andere mafklapper met een volgepropte rugzag langs de kant van de weg ziet lopen. Ik krijg bij iedere auto dezelfde blik vol ongeloof. 

Naarstig was ik dan ook op zoek naar een afslag die me níet geheel uit koers zou brengen. Gelukkig kwam die enkele kilometers na het stadje Löbau.

Op deze weg was het iets beter vertoeven qua schaduw, dankzij de rijen bomen met af en toe een bosje. Per uur dat verstreek steeg het kwik echter met een graad, waardoor het na zo'n 15km lopen al 25 graden was in de volle zon.

Op dit soort momenten is muziek echt mijn redding. Met name filmmuziek heeft mij niet alleen op deze reis, maar gedurende mijn hele leven weten op te hemelen op de momenten dat dit nodig was. Of wanneer ik simpelweg behoefte heb aan wat afleiding. Het mooie aan filmmuziek is dat je het heel sterk kunt verbinden aan een visuele ervaring die je eerder hebt gehad, namelijk het kijken van een bepaalde film. Sommige films heb ik in de afgelopen jaren meermaals gekeken, waaronder Gladiator, King Arthur, Kingdom of Heaven, Dunkirk, Inception en Disney films als Mulan, Spirit en Tarzan. Bij al deze films spelen zware emoties een rol in het verhaal, wat veelal ook een tragedie betreft. Emoties van opgewektheid, verdriet, boosheid en angst. De muziek volgt het verhaal, waardoor je automatisch teruggenomen wordt naar die scènes die je het meest zijn bijgebleven. Hierdoor kun je muziek naar op een nog dieper niveau (her)beleven. Ik heb dan ook nog nooit zoveel kippenvel ervaren als tijdens een live concert van Hans Zimmer in Krakau. Dergelijke muziek geeft mij kippenvel van top tot teen, óók bij een temperatuur van 34 graden. Zo'n intense beleving, tijdens zo'n relatief moeizame wandeling. Dat maakte deze dagtocht weer dragelijk. 

Halverwege kwam ik ook nog langs een school, waar de kinderen een tekening hadden gemaakt en aan het schoolhek hadden opgehangen. Het betrof telkens een witte duif, omringd door twee harten in de kleuren blauw en geel. Ik heb dit meermaals gezien in Duitsland en vind het mooi om te zien dat ook op de basisschool aandacht wordt besteed aan de oorlog in Oekraïne. 

De laatste 10km naar Görlitz waren veruit het zwaarst, waarbij ik in het laatste uur driemaal pauze moest houden omdat mijn hoofd begon te tollen. Je wordt op een gegeven moment gewoon duizelig na zoveel energie te hebben verbrand aan niet alleen het lopen, maar ook de energie die het kost om niet compleet oververhit te raken. Omstreeks 15:45 kwam ik dan eindelijk aan bij mijn hostel, bijna negen uur later vanaf het moment van vertrek. 

​​​​

Ik had al het een en ander over Görlitz gehoord, namelijk dat het een authentiek sfeertje heeft doordat het oude centrum onaangetast is gebleven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daar was niets van gelogen! Prachtige oude straatjes met kinderkopjes, mooie stadstuinen en parken, kasteelmuren en torens. Het is hier allemaal aanwezig.

Later op de avond liep ik naar de rivier de Neisse, die het vasteland van Duitsland scheidt met dan van Polen. Even was ik in de verleiding om al ffkes aan de andere kant van het water te kijken. Toch deed ik dit maar niet, omdat ik dat moment wilde bewaren voor maandagochtend. Vanaf dan gaat de laatste derde van mijn wandeling naar Krakau van start.

Na nog wat te hebben rondgebanjerd in het stadscentrum, wat overigens behoorlijk druk was door alle live bandjes die aan het optreden waren, besloot ik om maar tijdig naar bed te gaan. Mijn knieën, mijn bovenbenen, mijn kuiten, mijn enkels; alles was moe en verzuurd. Dan taaien zelfs de grootste feestgangers af.

De volgende morgen ging ik weer bijtijds op voor het all inclusive ontbijt. Lekker jezelf vol gooien met vers gebakken broodjes, yoghurt, cornflakes en een flinke bak koffie. Vandaag werd het nog warmer dan gisteren, dus ik heb het vandaag heel tranquillo aangepakt. Een bezoekje aan de Zoo van Görlitz, dat zag ik wel zitten. En leuk dat dat was! Dit betrof een wat meer interactieve zoo, in de zin van dat je bij sommige dieren ook de kooien in kon. Dat maakte het toch wat meer bijzonder dan wanneer je van ver naar een of ander dier zit te kijken. Zo smolt ik niet alleen door de zon maar ook bij het zien van alle pas geboren baby's. Lekker kneuterig, als 27-jarige vent helemaal goed gaan op een bak vol konijnen, cavia's, kuikentjes en Joost mag weten wat nog meer. 

Verder heb ik vandaag niet bijster veel gedaan. Even naar het Spaans voorbeeld siësta gehouden, zeggen we dan maar. De komende week wordt het gelukkig niet zo warm, al zal er wel aardig wat regen vallen. Als alles een beetje mee zit en mijn voeten er nog niet af gevallen zijn hoop ik aankomende zondag in Wrocław aan te komen. Morgen heb ik nog even de tijd om mijn Poolse pitch te leren. Die gaat overigens zo:

"Dzien dobry pani(e, mannelijk), przepraszam, że przeszkadzam ale mam pytanie. Nie proszę o pieniądze, ale mam na imiel Marcin i jestem z Holandii. Mam dwadzieścia siedem lat i przyszłem tu na pieszo z Holandii do Krakowa. Bo studiowałem w Krakowie przez 6 miesięcy za dwa tysiące siedemnaśtym roku. Podczas tej podróży zbieram pieniądze dla uchodźców z Ukrainy. Ale, na dzisiaj szukam miejsca do spania z moim namiotem. Czy to możliwe tutaj? Tylko na jedną noc".

Kunt u er wat van maken? Nee? Nou ik gelukkig al wel, al moet ik het laatste deel nog wel even in m'n kop stampen. Gelukkig heb ik daar de komende dagen genoeg tijd voor. Tot de volgende!